طبقه‌بندی قصه‌های ‌عامه در مجموعۀ هفتِ باستانی پاریزی و تاریخ کرمانِ محمود همت

     قصه بازتاب‌دهندۀ بخش مهمی از فرهنگ و تمدن یک قوم و از جنبه‌های مختلف قابل توجه و بررسی است. بیش از دویست سال است که مطالعات علمی در حوزۀ قصه آغاز شده است. برادران گریم اولین کسانی بودند که قصه‌ها را با نگاهی علمی گردآوری کردند. صد سال بعد در 1910م آنتی­ آرنه با اثر فهرست تیپ‌های قصه، زمینۀ مطالعۀ جهانی بر روی قصه‌ها را فراهم کرد. پنجاه سال بعد استیث تامسون تحریری جدید از اثر آرنه ارائه داد که این تحریر به فهرست آرنه/ تامسون شهرت و مقبولیت یافت. در زمینۀ قصه‌های ایرانی اولین و جدی‌ترین کار در حوزۀ طبقه‌بندی علمی قصه‌ها توسط اولریش مارزلف در 1984م انجام گرفت. پس از این با وجود مطالعات گسترده پژوهشگران و دانشجویان ایرانی در این حوزه، در بخش طبقه‌بندی قصه‌ها، فعالیت چشمگیری انجام نشده است. پژوهش حاضر به طبقه‌بندی قصه‌های عامه در چندین متن تاریخی معاصر کرمان می‌پردازد و از این حیث نمونه‌ای پیشین ندارد. این پژوهش هفت اثر باستانی پاریزی (1393-1304) و یک اثر محمود متدیّن مشهور به همّت کرمانی (1374-1298) را بر پایه‌ی الگوی آرنه/ تامسون و مارزلف مورد مطالعه قرار داده است.